30 Ağustos Zafer Bayramı Kutlu Olsun :)
Bugün yeğenimle Tank geçişini izlemeye karar verdik. Saat 9:30'da geçeceklerini varsayarak hazırlandık ve yola çıktık. Otoyolun üstündeki köprüden geçerken ıslak mendil satan amcaya tanklar geçti mi diye sordum ki yolun Vatan Caddesi yönü trafiğe kapatılmıştı. O da sabah 8:30'da geçtiler, bu yıl erken geçtiler dedi. Velhasıl kaçırdık.
Tanklar, Vatan Caddesindeki törene gidiyordu ve tören bitince de dönecekti diye varsayarak dönüşte görürüz diye beklemeye karar verdik.
Bu sırada da boş olan çevre yoluna girdik. İtiraf etmem gerekirse otoyol trafiğe kapalı olmasına rağmen hala dizlerim titriyordu. Sonuçta yayalara yasak olan bir yere girmiştik ve her an bir araba son süratle gelebilirdi. Burası Türkiye her şey olabilir, tetikte olmak lazım!
Ben yusuf yusuf titrerken benim yeğen henüz 5 yaşında olduğu için durumun pek farkında değildi tabii :D
E-6 da oturdu poz verdi, gülümseyerek :)
Sonra endişelerimde ne kadar haklı olduğumu kanıtlayan bir olay oldu: Biz Vatan Caddesine giden taraftaydık, diğer tarafta kaza oldu!!! Hem de çok yakınımızda! Allah'tan benim bacaksız farkında olmadı da bir travmaya neden olmadık!
Bu arada günün anlam ve önemine ithafen yüzlerimize de fotoğraflarda da görüldüğü gibi bayrağımızı çizdik. Bayraklarımızı yüzümüzde gururlu taşıdık yani :)
2 saat sonra..
Yol arkadaşımın gülümsediğine bakmayın çok yoruldu ve nevalemiz de bitmişti.
2 saat sonra başladığımız noktaya geri dönmüş ve hala tank geçişini görememiştik. Tank geçişini izlemeye gelenler otoyolun kenarında çoğalmıştı ve biz de onların yanına oturduk.
--Ömer eve gidelim mi?
-- Evet, çok yoruldum ben.
...
--Ömer eve gidelim mi?
-- Evet, çok yoruldum ben.
Ve tankları göremeden eve döndük, yarım saat sonra sesler gelmeye başladı!
Evet, tanklar geçiyordu ve biz göremeden geçip gittiler!
Canları sağ olsun, Allah sevdiklerine sağ salim kavuşmayı nasip etsin!
Şehitlerimizi de saygıyla anıyorum, ruhları şad olsun!
Aşağıdaki fotoğraflarda o güne dair enstantaneler!
az sonra..
Bu sırada da boş olan çevre yoluna girdik. İtiraf etmem gerekirse otoyol trafiğe kapalı olmasına rağmen hala dizlerim titriyordu. Sonuçta yayalara yasak olan bir yere girmiştik ve her an bir araba son süratle gelebilirdi. Burası Türkiye her şey olabilir, tetikte olmak lazım!
Ben yusuf yusuf titrerken benim yeğen henüz 5 yaşında olduğu için durumun pek farkında değildi tabii :D
E-6 da oturdu poz verdi, gülümseyerek :)
Sonra endişelerimde ne kadar haklı olduğumu kanıtlayan bir olay oldu: Biz Vatan Caddesine giden taraftaydık, diğer tarafta kaza oldu!!! Hem de çok yakınımızda! Allah'tan benim bacaksız farkında olmadı da bir travmaya neden olmadık!
Bu arada günün anlam ve önemine ithafen yüzlerimize de fotoğraflarda da görüldüğü gibi bayrağımızı çizdik. Bayraklarımızı yüzümüzde gururlu taşıdık yani :)
2 saat sonra..
Yol arkadaşımın gülümsediğine bakmayın çok yoruldu ve nevalemiz de bitmişti.
2 saat sonra başladığımız noktaya geri dönmüş ve hala tank geçişini görememiştik. Tank geçişini izlemeye gelenler otoyolun kenarında çoğalmıştı ve biz de onların yanına oturduk.
--Ömer eve gidelim mi?
-- Evet, çok yoruldum ben.
...
--Ömer eve gidelim mi?
-- Evet, çok yoruldum ben.
Ve tankları göremeden eve döndük, yarım saat sonra sesler gelmeye başladı!
Evet, tanklar geçiyordu ve biz göremeden geçip gittiler!
Canları sağ olsun, Allah sevdiklerine sağ salim kavuşmayı nasip etsin!
Şehitlerimizi de saygıyla anıyorum, ruhları şad olsun!
Aşağıdaki fotoğraflarda o güne dair enstantaneler!
az sonra..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder